കാനനച്ഛായയിലാടുമേയ്ക്കാന്
ഞാനും വരട്ടെയോ
നിന്റെകൂടെ?
ആ വനവീധികളീ വസന്ത-
ശ്രീവിലാസത്തില്ത്തെളിഞ്ഞിരിക്കും;
ഇപ്പോളവിടത്തെ മാമരങ്ങള്
പുഷ്പങ്ങള്കൊണ്ടു
നിറഞ്ഞിരിക്കും;
അങ്ങിപ്പോളാമല്ക്കുയിലിണകള്
സംഗീതംപെയ്യുകയായിരിക്കും;
പുഷ്പനികുഞ്ജങ്ങളാകമാനം
തല്പതലങ്ങള്
വിരിച്ചിരിക്കും;
കൊച്ചുപൂഞ്ചോലകള് വെണ്നുരയാല്-
പ്പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയായിരിക്കും-
ഇന്നാവനത്തിലെക്കാഴ്ച
കാണാ-
നെന്നെയുംകൂടോന്നു
കൊണ്ടുപോകൂ!
ആരണ്യച്ചാര്ത്തിലേക്കെന്റെകൂടെ-
പ്പോരേണ്ട, പോരേണ്ട ചന്ദ്രികേ, നീ;
നിന്കഴല്പ്പൂമ്പൊടി
പൂശിനില്ക്കാന്,
ശങ്കയി,ല്ലാ വനമര്ഹമല്ലേ!
എന്നെപ്പോല്
തുച്ഛരാമാട്ടിടയര്
ചെന്നിടാനുള്ളതാണാപ്രദേശം.
വെണ്ണക്കുളിര്ക്കല്വിരിപ്പുകളാല്
കണ്ണാടിയിട്ട നിലത്തു
നീളെ,
ചെമ്പനിനീരലര്
ചിന്നിച്ചിന്നി-
സ്സഞ്ചരിക്കുന്ന നിന്
ചേവടികള്
കല്ലിലും മുള്ളിലും
വിന്ന്യസിക്കാ-
നില്ല, ഞാന് സമ്മതമേകുകില്ല!
ഈ മണിമേടയില്
വിശ്വഭാഗ്യ-
സീമ വന്നോളംതുളുമ്പിനില്ക്കേ,
ആഡംബരങ്ങള് നിനക്കു
നിത്യ-
മാനന്ദമഞ്ചമലങ്കരിക്കേ,
നിര്വൃതിപ്പൂക്കള്
നിനക്കു ചുറ്റും
ഭവ്യപരിമളം വീശിനില്ക്കേ,
ആസ്വാദനങ്ങള് നിന്
വാതിലിങ്ക-
ലാശ്രയിച്ചെപ്പോഴും കാവല്നില്ക്കേ,
പോരുന്നതെന്തിനു, ചന്ദ്രികേ, നീ
പാറകള്
ചൂഴുമക്കാനനത്തില്?
ഈ മണിമേടയിലെന്വിപുല-
പ്രേമസമുദ്രമൊതുങ്ങുകില്ല;
ഇക്കിളിക്കൂട്ടിലെന്
ഭാവനതന്-
സ്വര്ഗ്ഗസാമ്രാജ്യമടങ്ങുകില്ല;
നമ്മള്ക്കാ
വിശ്വപ്രകൃതിമാതിന്
രമ്യവിശാലമാം മാറിടത്തില്,
ഒന്നിച്ചിരുന്നു
കുറച്ചുനേരം
നര്മ്മസല്ലാപങ്ങള് നിര്വ്വഹിക്കാം!
പാടില്ല, പാടില്ല, നമ്മെ നമ്മള്
പാടേ മറന്നൊന്നും
ചെയ്തുകൂടാ്
ആലോലവല്ലികളെത്രയിന്നാ
നീലമലകളില് പൂത്തുകാണും!
ഇക്കളിത്തോപ്പില് നീ
കണ്ടിടാത്തോ-
രൊറ്റപ്പൂപോലുമില്ലാ
വനത്തില്.
അങ്ങിപ്പോള്പ്പാടിപ്പറന്നീടുന്ന-
തെന്തെല്ലാം
പക്ഷികളായിരിക്കും!
ഇപ്പുഷ്പവാടിയിലെത്തിടാത്തൊ-
രൊറ്റക്കിളിയുമില്ലാ
വനത്തില്.
എന്നെ വര്ണ്ണിച്ചൊരു
പാട്ടുപാടാ-
നൊന്നാ മുരളിയെസ്സമ്മതിക്കൂ!
നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള
ഗാനമല്ലാ-
തിന്നീ
മുരളിയിലൊന്നുമില്ല.
എന്നാലിന്നാ നല്ല പാട്ടു
കേള്ക്കാന്
നിന്നോടുകൂടി വരുന്നു
ഞാനും!
എന്നുമതെന്നിലിരിപ്പതല്ലേ?
എന്നു വേണെങ്കിലും കേള്ക്കരുതേ!
എന്നാലതിന്നീ വിളംബമെന്തി;-
നെന്നെയുംകൂടിന്നു
കൊണ്ടുപോകൂ!
നിന്നെയൊരിക്കല് ഞാന്
കൊണ്ടുപോകാ,-
മിന്നുവേണ്ടിന്നുവേണ്ടോമലാളേ!
എന്തപേക്ഷിക്കിലു,മപ്പോഴെല്ലാ-
മെന്തിനെന്നോടിത്തടസ്സമെല്ലാം?
കുറ്റങ്ങളൊക്കെ
ഞാനേറ്റുകൊള്ളാം;
തെറ്റിധരിക്കരുതെങ്കിലും
നീ.
നിന്നിലുപരിയായില്ലയൊന്നും
മന്നിലെനിക്കെന്റെ
ജീവിതത്തില്!
നമ്മളില് പ്രേമം കിളര്ന്നതില്പ്പി-
ന്നിന്നൊരു വര്ഷം
തികച്ചുമായി,
അത്രയ്ക്കനഘമാണീ ദിവസം!
തുഷ്ടി മൊട്ടിട്ടതാണി
ദിവസം!
ഇന്നെന്നപേക്ഷയെകൈവെടിയാ-
തൊന്നെന്നെക്കൂടങ്ങു
കൊണ്ടുപോകൂ!
ഇന്നു മുഴുവന് ഞാനേകനായ-
ക്കുന്നിഞ്ചെരുവിലിരുന്നു
പാടും;
ഉച്ചയ്ക്കു
പച്ചമരത്തണലില്
സ്വപ്നവും കണ്ടു
കിടന്നുറങ്ങും;
ഇന്നു ഞാന് കാണും
കിനാക്കളെല്ലാം
പൊന്നില്ക്കുളിച്ചുള്ളതായിരിക്കും;
നിര്ബ്ബാധം ഞാനിന്നാ
നിര്വൃതിയില്-
പ്പറ്റിപ്പിടിക്കുവാന്
സമ്മതിക്കൂ!
ഏകനായ്ത്തന്നിന്നാക്കാട്ടിലേക്കു
പോകട്ടെ, പോകട്ടെ, ചന്ദ്രികേ, ഞാന്!
ജീവേശ, നിന്വഴിത്താരകളില്-
പ്പൂവിരിക്കട്ടെ
തരുനിരകള്
ഉച്ചത്തണലിലെ നിന്നുറക്കം
സ്വപ്നങ്ങള്കൊണ്ടു
മിനുങ്ങിടട്ടെ.
ഇന്നു നിന്
ചിന്തകളാകമാനം
സംഗീതസാന്ദ്രങ്ങളായിടട്ടെ!
ഭാവനാലോലനായേകനായ് നീ
പോവുക, പോവുക, ജീവനാഥ!
0 comments:
Post a Comment